Een paar minuten wachten boven in de stationshal. Links en rechts lopen allerlei mensen heen en weer, van daar naar hier en ook weer terug.

Een dame op veel te hoge hakken met een zwaar beladen koffer, duidelijk te zien dat ze deze schoenen koos, omdat die niet meer in de tas paste, terwijl de platte gympies wel paste.
Een jongeman met een koud flesje spa blauw deppend op zijn ene oog, wat zou er gebeurd zijn?
De meest bijzondere passant was een vrouw met een hoelahoep, een hoepel, groter dan normaal en opvallend onopvallend in camouflagekleuren. Een wandelende onbeantwoorde vraag.
Twee mannen met een hele grote tas tussen hen in, met dekbedden, kleden of iets dergelijks, wellicht vluchtelingen op weg naar hun eerste eigen adres in Nederland?
Een vrouw tilt een hond, zou het niet meer zelf kunnen lopen?
Eigenlijk lijkt iedereen wat vast te hebben, tassen, telefoons veel telefoons en eten. Ik denk dat zeker de helft van de mensen loopt te kauwen, te drinken, maar zelden met een gezicht van voldoening. Is het eten zo beroerd op het station of is lopend eten zo slecht voor het humeur?
Zomaar wat gedachten op Utrecht CS.